SFEERIMPRESSIES
Ben je benieuwd wat DC voor haar leden betekent? Bekijk dan de video, lees enkele persoonlijke ervaringen en bekijk DC door de ogen van DC’ers.
WELKE ACTIVITEITEN ORGANISEERT DC?
Bekijk de video en maak kennis met de vereniging!
Marie Karels (eerstejaars)
Hey, leuk dat je een kijkje neemt op onze website! DC is mij een beetje overkomen, ik was in het begin namelijk best wel sceptisch over deze vereniging. Na de introductiedag besloot ik om toch lid te worden van DC. Daar heb ik geen spijt van gehad! Met name het samen bestuderen van de Bijbel en andere literatuur is mij erg goed bevallen. Ik vind de kringen waardevol. Je krijgt de ruimte om op een inhoudsvolle manier je mening te vormen. Ook geniet ik erg van de informele activiteiten op DC zoals de sportavonden en het samen muziek maken. En niet te vergeten de weekendjes weg, waarbij het zomaar kan gebeuren dat je de hele nacht spelletjes aan het doen bent :). Ik zou zeggen kom zeker een keer langs en wie weet is DC ook wat voor jou.
Anne-Roos Verhoeven (eerstejaars)
Naar een studentenvereniging? Ik? Nee, daar ga je mij nooit vinden!
Oké, toch een keer mee, ook een tweede keer en zelfs een derde keer bracht de overredingskracht van mijn broer mij op een avond van DC. En zo ging mijn besliste ‘nee’ over in een ‘óf DC óf geen’. Daar zit ik nu, in mijn bankje in de Jeruzalemkerk en ik mag mij met gepaste trots een echte DC-aspi noemen, een eerstejaarslid. DC brengt en leert mij enorm veel! Gezelligheid, waardevolle contacten, gesprekken die zomaar ineens naar de diepte kunnen afsteken en niet te vergeten het verbreden en verdiepen van je algemene kennis. Echt, ik raad het je aan om mijn verhaal zelf te ervaren door eens langs te komen. Tot snel!
Anne-Marthe Westmaas (eerstejaars)
Dat ik op DC wilde, wist ik al een hele tijd. Toen ik een lezing bijwoonde en op de introductiedag was geweest, was ik er helemaal zeker van. Het viel me meteen op dat DC zo’n open vereniging is: die eerste keren dat ik op DC kwam en bijna niemand kende, stapten er gelijk geïnteresseerde DC’ers op me af. En tijdens mijn eerste jaar werd ik gewoon behandeld als volwaardig lid van de vereniging.
De maandelijkse lezingen en de kringen brengen een stuk verdieping. Dat vind ik heel fijn en het is bruikbaar in mijn dagelijkse leven als christen op de universiteit. Het meest kan ik genieten van de open, persoonlijke gesprekken, die op DC niet uit de weg gegaan worden. Tijdens de weekends en de andere activiteiten leer je mede-DC’ers goed kennen en steek je iedere keer weer veel van hen op. Van de etiquette tijdens eten in een chique restaurant tot het omgaan met persoonlijke worstelingen of juist theologische onderwerpen: wat is er nu mooier dan hierover van elkaar leren? En dat kan in een fijne, open sfeer waarin iedereen zichzelf mag en kan zijn.
Wil je ook van die sfeer proeven? Van harte welkom op Depositum Custodi!
Maryrose van Ginkel (tweedejaars)
Toen een vriendin die ik had aangemoedigd om op DC te gaan steeds terugkwam met goede verhalen, vroeg ik me ineens ernstig af waarom ik zelf eigenlijk niet op DC was gegaan. Enkele uren voor de deadline heb ik me daarom nog gauw aangemeld. Ik kan je vertellen dat ik daar vervolgens geen moment spijt van heb gehad. De goede verhalen bleken helemaal te kloppen! De sfeer op DC is er dan ook echt een om te koesteren. Ik vind het bijzonder hoe zo’n grote groep mensen zo’n persoonlijke en samenbindende sfeer weet te creëren. Die warmte is een prachtige bedding voor de rijke inhoud die met elkaar besproken, bevraagd, beluisterd en bezongen wordt. Welkom!
Bart van Dijk (tweedejaars)
DC was voor mij misschien wel de grootste verrassing van mijn eerste studiejaar. Toen ik halverwege de introductiedag de kerk binnen kwam vallen had ik geen idee wat DC me zou gaan brengen. Uiteindelijk besloot ik me aan te melden en dat was een beslissing waarvan ik (het zal je niet verbazen) geen spijt heb gehad.
Als je afscheid neemt van de middelbare school verlies je gedeeltelijk een christelijke omgeving. DC voelde voor mij een beetje als opvulling van dat ‘verlies’. Van een goed één-op-één gesprek tot meedoen aan een spelactiviteit op het verenigingsweekend: voordat je het in de gaten hebt is DC een plek waar je jezelf thuis voelt. En dat is belangrijk, want in die fijne en vertrouwde omgeving sluit je vriendschappen en kan je jezelf samen met andere DC’ers verdiepen in Gods Woord en waardevolle onderwerpen. Als dat is iets wat je aanspreekt kan ik je niks anders aanbevelen dan is te komen kijken. Ik hoop je snel te zien bij één van de activiteiten van DC!
Hannah Bezemer (tweedejaars)
Hee, wat leuk dat je op de website van Depositum Custodi kijkt! Voor mij was het al redelijk vroeg helder dat ik lid wilde worden van DC, ik had er al veel over gehoord van familie die ook lid geweest zijn. Wat ik van hen gehoord had? Dat DC een plek is waar je diep nadenkt over de traditie waar we in staan. Een plek om met elkaar hierover te spreken, soms te botsen met andere standpunten, op een manier die je andere perspectieven doet zien. Een plek waar je rust vindt in je soms hectische studententijd, waar je handvaten krijgt om Christen te zijn en dat uit te dragen in je leven. Ook een plek waar je vrienden maakt voor het leven.
En zo heb ik het ook ervaren. Ik kwam binnen bij de vereniging, kende een paar mensen, maar ik voelde me opgenomen in de vereniging. De kringen maken dat je een aantal mensen goed leert kennen terwijl je op andere activiteiten juist steeds meer anderen spreekt.
Al met al ben ik er de afgelopen maanden van overtuigd dat de verhalen die ik gehoord heb, waar zijn. DC is een plaats waar je veel leert, over jezelf, de Bijbel, de reformatorische traditie maar juist ook daarbuiten, en die je vormt. Zeker in mijn studententijd is dit iets wat belangrijk voor mij is. Als dat voor jou ook geldt, nodig ik je graag uit om een keertje te komen kijken!
Harmen-Jan Kloosterman (tweedejaars)
Voordat ik me aangemeld had voor DC, heb ik best even getwijfeld of het wel de juiste plek voor mij was. Ik ben daarna echter vanaf de eerste momenten volledig overtuigd geraakt. Dat komt vooral door alle mensen die er rondlopen. Al je verenigingsgenoten staan open voor gesprek en contact. Dat is echt de basis van DC, en dat is waardoor ik, en jij vast ook, snel een thuis vond op de vereniging. Op die manier heb je goede en waardevolle gesprekken over de inhoud in kleiner gezelschap tijdens kringen of rondom de lezingen. Je combineert die inhoud dus met een stuk verwerking, en er is alle ruimte voor eigen vragen. Dat waardeer ik enorm. Het contact is er zeker ook veel op informele manieren. Eten met elkaar, sporten, weekenden weg, het hoort er allemaal bij. Kom gerust een keer kijken, dan kun je de sfeer die DC kenmerkt zelf ook ervaren.
Koen Achterstraat (derdejaars)
Ik had niet verwacht dat ik dit verhaaltje zou schrijven. Tot een paar uur voor de aanmelddeadline twijfelde ik of me zou aanmelden. Op de valreep heb ik dat toch gedaan, aangemoedigd door goede verhalen. Met weinig verwachting ben ik dan ook naar de eerste bijeenkomsten van Depositum Custodi gegaan.
Het zal je zeker niet verrassen dat mijn visie drastisch is veranderd. De vereniging heeft naar mijn mening een fantastische mix van lezingen, (sportieve) activiteiten en kringen. Vooral deze laatste ontmoetingen waardeer ik enorm: het samen nadenken in een groepje van 6-8 studenten over Bijbelse en actuele thema’s helpt me mijn eigen visie te vormen en onder woorden te brengen. Dit zorgt er ook voor dat ik in mijn studie mijn standpunten kan onderbouwen. Ook heeft DC relatief weinig verplichte activiteiten. Je kunt dus zelf kiezen hoeveel tijd je in de vereniging wilt steken, waardoor het altijd past in de situatie waar je in zit.
Misschien denk je: logisch dat deze sfeerimpressie erg positief is, anders was die niet op de website gekomen. In dat geval zou ik je willen uitnodigen een keer te komen kijken bij een open lezing of de introductiedag, dan kun je eventueel mijn ongelijk bewijzen.
Edward van den brink (derdejaars)
Toen ik twee jaar geleden begon met studeren trok een studentenvereniging mij niet aan; ik voelde me niet echt een student en vond het wel fijn om veel vrije tijd te hebben. Enkele vrienden van mij gingen wel op DC en deelden hun ervaringen vaak in de vriendengroep. Deze ervaringen maakten mij erg nieuwsgierig en ook wel een beetje jaloers. Ik besloot naar de introductiedag te gaan en heb me aan het einde van de dag aangemeld als lid. Mijn belangrijkste bezwaar was dat je bij het aanmelden als aspirant-lid nog geen echt lid van DC bent, maar dit is totaal niet het geval! Iedereen wordt verwelkomd bij alle activiteiten en dankzij onder andere een fijn mentorgezin en gezellige kringen is de integratie erg soepel. Naast al het informele contact is er ook veel ruimte voor verdieping en serieuze gesprekken over geloof. Iedereen is erg geïnteresseerd en daar vloeien dan ook goede gesprekken uit voort. Ik ben superblij met mijn keuze om lid te worden en raad iedereen aan om een kijkje te komen nemen bij de introductiedag of een andere open activiteit!
Teun van Asselt (vierdejaars)
In het eerste jaar van mijn studie had ik me niet bij een studentenvereniging aangemeld. Ik had er geen behoefte aan, ging liever elke avond sporten. Mijn zus was daarentegen bij DC gegaan en kwam elke keer weer met positieve verhalen thuis. Omdat ze zo enthousiast was, besloot ik toen maar mee te gaan naar een open avond, waar ik het al snel naar mijn zin had. Dat was eigenlijk het moment dat ik besloten heb om me aan te melden voor DC. Zonder twijfel kan ik zeggen dat ik op mijn plekje terecht gekomen ben. Het mentorgezin waar ik deel van uitmaak(te), de kringen waar ik aan meedoe, de mensen met wie ik een praatje maak en alle goede gesprekken bevestigen elke keer weer dat ik de goede keuze heb gemaakt. De sfeer, de activiteiten, de verdieping en al het contact maken DC voor mij wat ik ervan gehoopt had. Meld je daarom zeker aan als je ook naar zoiets op zoek bent!
Esther van Leijenhorst (vierdejaars)
Mijn eerste echte kennismaking met DC was op de introductiedag, net voor het begin van het nieuwe studiejaar. Ik had helemaal niet de intentie om op deze studentenvereniging te gaan, maar na die dag heb ik me toch aangemeld. De belangrijkste reden was dat ik de sfeer erg fijn vond. Enerzijds is er veel ruimte voor gezelligheid en leuke activiteiten, maar er is ook serieuze aandacht op de momenten dat dit nodig was. Dit heb ik op eigenlijk elke activiteit van DC gemerkt het afgelopen jaar. Ik ben ongeveer één avond per week bezig met DC, wat voor mij heel goed naast mijn studie kan. Hoeveel tijd je in de vereniging steekt kun je deels zelf reguleren, onder andere omdat niet alle activiteiten verplicht zijn. Dit neemt uiteraard niet weg dat ze zeker allemaal de moeite waard om aan deel te nemen. Ik zie jullie graag op de introductiedag! Kortom, DC is een serieuze en gezellige vereniging waarvan ik het lidmaatschap iedereen dan ook van harte kan aanbevelen.
Gert Hakkenberg (vierdejaars)
De keuze voor Depositum Custodi maak je snel. Via humor en gezelligheid duiken DC’ers de diepte in: hoe zit het met geloof en wetenschap? Hoe ga ik als christen om met mijn medestudenten? Wat zegt de Bijbel? Het mooie is dat er op deze vragen niet direct een antwoord wordt verwacht. Als DC’er kun je al je onzekerheden op tafel leggen, zonder dat erover geoordeeld wordt. Jezelf zijn mag dan ook op iedere manier: op DC heet iedereen je welkom, het maakt niet uit wie je bent. Kortom, DC is een oase in je woelige studentenleven: je kunt ontspannen, maar ook krachten opdoen voor alle aspecten van het leven.